W dziele tym starożytny poeta Horacy umieścił znamienne zdanie - NON OMNIS MORIAR, które oznacza: NIE WSZYSTEK UMRĘ. Nasz przyjaciel, ś.p. Stefan całe życie budował swe dzieło. Na pewno jednak nie myślał nigdy o swym życiu w taki sposób jak wspomniany poeta rzymski.
          My dzisiaj wiemy, że to co ś.p. Stefan budował przez całe swe życie stało się piękny dziełem, które nie każdemu jest pisane zbudować .
          Stefan - pomimo że już go z nami nie ma i nie będzie - cały nie umarł.
          Stefan, który od roku 1995 był członkiem chóru przepracował całe swe życie zawodowe w ZG Lubin
pod ziemią.
          Pozostanie w naszej pamięci, zostanie też w przedmiotach materialnych, które pozostawił.
          Stefan jako członek chóru wybijał się znacznie ponad przeciętność.
          Był  bardzo skromny a przy tym niezwykle pracowity. Poza dobrym głosem, którym wspierał basy posiadał i inne talenty którymi Bóg Go obdarzył.
          Był wzorem dla wszystkich kolegów w chórze wywiązując się sumiennie z obowiązków wynikających z przynależności do zespołu. Nie ograniczał się jednak tylko do tego .
          Był nieocenionym wsparciem dla zespołu również w innych obszarach jego funkcjonowania. Pomagał nam w wielu przedsięwzięciach wymagających poświęcenia dodatkowego czasu z wykorzystaniem swych umiejętności, które posiadał.
          Poza śpiewem potrafił pięknie rzeźbić w drewnie Była to jego pasja której poświęcił się po przejściu na emeryturę. Dla chóru wykonał wiele rzeźb, które do dziś zdobią naszą salę prób.
          Poza tym przez wiele lat rejestrował wszelką działalność chóru jako kamerzysta i fotograf. Jest to praca bardzo uciążliwa, która wymagała dużo wysiłku z jego strony. Dzięki temu mamy bogaty materiał wideo i fonograficzny dokumentujący naszą działalność.    
          Pięknie wykonany przez Stefana krzyż drewniany znalazł się wśród tysięcy innych na słynnej Górze Krzyży w dalekiej. Litwie w pobliżu miejscowości Szawle. Pod tym krzyżem uczestniczyliśmy w Mszy św. polowej w drodze do Estonii.

           Długo by jeszcze można było wymieniać zasługi Stefana dla chóru górniczego.

           Dziś rozstajemy się z Tobą nasz Druhu Serdeczny na zawsze pogrążeni w bólu i żałobie. Będziesz jednak żył w naszych sercach i wdzięcznej pamięci.